نام آزمایش
HCV Ab
HCV Ab
مورد استفاده
هپاتیت یک عفونت ویروسی است که باعث التهاب کبد میشود و گاهی اوقات منجر به آسیب جدی به کبد میشود. ویروس هپاتیت C (HCV) از طریق خون آلوده پخش میگردد. تا همین اواخر، درمان هپاتیت C نیاز به تزریق هفتگی و داروهای خوراکی داشت که بسیاری از افراد مبتلا به HCV به دلیل سایر مشکلات سلامتی یا عوارض جانبی، نمیتوانستند از آنها استفاده کنند.
هپاتیت یک عفونت ویروسی است که باعث التهاب کبد میشود و گاهی اوقات منجر به آسیب جدی به کبد میشود. ویروس هپاتیت C (HCV) از طریق خون آلوده پخش میگردد. تا همین اواخر، درمان هپاتیت C نیاز به تزریق هفتگی و داروهای خوراکی داشت که بسیاری از افراد مبتلا به HCV به دلیل سایر مشکلات سلامتی یا عوارض جانبی، نمیتوانستند از آنها استفاده کنند.
اطلاعات لازم از بیمار
نیازی به ناشتا بودن و رعایت رژیم غذایی خاصی ندارد. نمونهگیر باید توجه لازم نسبت به انتقال ویروس از طریق فرآوردههای خونی را داشته باشد. سرنگ و سوزن بلافاصله پس از نمونهگیری داخل safty box ریخته شود.
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
هیچ واکسن موثری علیه هپاتیت C وجود ندارد، بنابراین پیشگیری به کاهش خطر مواجهه با ویروس در مراکز مراقبتهای بهداشتی و جمعیتهای پرخطر بستگی دارد. این شامل افرادی میشود که مواد مخدر تزریق میکنند و مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، بهویژه افرادی که بهHIV آلوده شدهاند یا افرادی که پیش از مواجهه با اچآیوی پروفیلاکسی میکنند. مداخلات پیشگیری اولیه توصیه شده توسط WHO عبارتند از: استفاده ایمن و مناسب از تزریقات مراقبتهای بهداشتی، حمل و دفع ایمن اشیاء تیز و ضایعات، ارائه خدمات جامع کاهش آسیب به افرادی که مواد مخدر تزریق میکنند، آزمایش خون اهدایی برای HBV و HCV همچنین HIV و سیفلیس ؛ آموزش پرسنل بهداشتی و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض خون هنگام رابطه جنسی.
نیازی به ناشتا بودن و رعایت رژیم غذایی خاصی ندارد. نمونهگیر باید توجه لازم نسبت به انتقال ویروس از طریق فرآوردههای خونی را داشته باشد. سرنگ و سوزن بلافاصله پس از نمونهگیری داخل safty box ریخته شود.
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
هیچ واکسن موثری علیه هپاتیت C وجود ندارد، بنابراین پیشگیری به کاهش خطر مواجهه با ویروس در مراکز مراقبتهای بهداشتی و جمعیتهای پرخطر بستگی دارد. این شامل افرادی میشود که مواد مخدر تزریق میکنند و مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، بهویژه افرادی که بهHIV آلوده شدهاند یا افرادی که پیش از مواجهه با اچآیوی پروفیلاکسی میکنند. مداخلات پیشگیری اولیه توصیه شده توسط WHO عبارتند از: استفاده ایمن و مناسب از تزریقات مراقبتهای بهداشتی، حمل و دفع ایمن اشیاء تیز و ضایعات، ارائه خدمات جامع کاهش آسیب به افرادی که مواد مخدر تزریق میکنند، آزمایش خون اهدایی برای HBV و HCV همچنین HIV و سیفلیس ؛ آموزش پرسنل بهداشتی و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض خون هنگام رابطه جنسی.
اطلاعات بالینی
امروزه ، HCV مزمن معمولاً با داروهای خوراکی که هر روز به مدت دو تا شش ماه مصرف میشوند، قابل درمان است. با این حال، حدود نیمی از افراد مبتلا به HCV نمیدانند که آلوده هستند، عمدتاً به این دلیل که علائمی ندارند، که ممکن است دهها سال طول بکشد تا علائم آن ظاهر شود. به همین دلیل، گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده توصیه میکند که همه بزرگسالان 18 تا 79 ساله، حتی آنهایی که علائم یا بیماری شناخته شده کبدی ندارند، آزمایش هپاتیت C ( آزمایش HCV ) داده و غربالگری شوند.
تفسیر
عفونت طولانی مدت با ویروس هپاتیت C به عنوان هپاتیت C مزمن شناخته میشود. هپاتیت C مزمن معمولاً یک عفونت “بیصدا” به مدت چند سال است، یعنی تا زمانی که این ویروس به اندازهای به کبد آسیب برساند که علائم و نشانههای بیماری کبدی (خستگی، رنگ زرد پوست و چشم، کم اشتهایی و …) را ایجاد کند.
احتیاط ها
هر عفونت مزمن هپاتیت C با یک مرحله حاد شروع میشود. هپاتیتC حاد معمولاً تشخیص داده نمیشود زیرا علائم به ندرت ایجاد میشود. هنگامی که علائم و نشانه ها ظاهر شوند، ممکن است شامل زردی همراه با خستگی، حالت تهوع، تب و درد عضلانی باشند. علائم حاد یک تا سه ماه پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر میشود و دو هفته تا سه ماه طول میکشد. عفونت حاد هپاتیتC همیشه مزمن نمیشود. برخی از افراد پس از مرحله حاد ، HCV را از بدن خود پاک میکنند، نتیجهای که به عنوان پاکسازی خود به خودی ویروسی شناخته میشود. در مطالعات انجام شده بر روی افراد مبتلا به HCV حاد ، میزان پاکسازی خود به خودی ویروس از 15% تا 25% متغیر بوده است. هپاتیت C حاد نیز به خوبی به درمان ضد ویروسی پاسخ میدهد.
منابع بالینی
سانی که علائم حاد دارند ممکن است تب، خستگی، کاهش اشتها، تهوع، استفراغ، درد شکم، ادرار تیره، مدفوع رنگ پریده، درد مفاصل و زردی (زردی پوست و سفیدی چشم) را نشان دهند. از آنجایی که عفونتهای جدید HCV معمولاً بدون علامت هستند، افراد کمی زمانی که عفونت اخیر تشخیص داده میشوند. در افرادی که به عفونت مزمن HCV مبتلا می شوند، عفونت اغلب تشخیص داده نمی شود، زیرا تا دهها سال پس از عفونت بدون علامت باقی می ماند و علائم ثانویه به آسیب جدی کبدی ایجاد میشود.
امروزه ، HCV مزمن معمولاً با داروهای خوراکی که هر روز به مدت دو تا شش ماه مصرف میشوند، قابل درمان است. با این حال، حدود نیمی از افراد مبتلا به HCV نمیدانند که آلوده هستند، عمدتاً به این دلیل که علائمی ندارند، که ممکن است دهها سال طول بکشد تا علائم آن ظاهر شود. به همین دلیل، گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده توصیه میکند که همه بزرگسالان 18 تا 79 ساله، حتی آنهایی که علائم یا بیماری شناخته شده کبدی ندارند، آزمایش هپاتیت C ( آزمایش HCV ) داده و غربالگری شوند.
تفسیر
عفونت طولانی مدت با ویروس هپاتیت C به عنوان هپاتیت C مزمن شناخته میشود. هپاتیت C مزمن معمولاً یک عفونت “بیصدا” به مدت چند سال است، یعنی تا زمانی که این ویروس به اندازهای به کبد آسیب برساند که علائم و نشانههای بیماری کبدی (خستگی، رنگ زرد پوست و چشم، کم اشتهایی و …) را ایجاد کند.
احتیاط ها
هر عفونت مزمن هپاتیت C با یک مرحله حاد شروع میشود. هپاتیتC حاد معمولاً تشخیص داده نمیشود زیرا علائم به ندرت ایجاد میشود. هنگامی که علائم و نشانه ها ظاهر شوند، ممکن است شامل زردی همراه با خستگی، حالت تهوع، تب و درد عضلانی باشند. علائم حاد یک تا سه ماه پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر میشود و دو هفته تا سه ماه طول میکشد. عفونت حاد هپاتیتC همیشه مزمن نمیشود. برخی از افراد پس از مرحله حاد ، HCV را از بدن خود پاک میکنند، نتیجهای که به عنوان پاکسازی خود به خودی ویروسی شناخته میشود. در مطالعات انجام شده بر روی افراد مبتلا به HCV حاد ، میزان پاکسازی خود به خودی ویروس از 15% تا 25% متغیر بوده است. هپاتیت C حاد نیز به خوبی به درمان ضد ویروسی پاسخ میدهد.
منابع بالینی
سانی که علائم حاد دارند ممکن است تب، خستگی، کاهش اشتها، تهوع، استفراغ، درد شکم، ادرار تیره، مدفوع رنگ پریده، درد مفاصل و زردی (زردی پوست و سفیدی چشم) را نشان دهند. از آنجایی که عفونتهای جدید HCV معمولاً بدون علامت هستند، افراد کمی زمانی که عفونت اخیر تشخیص داده میشوند. در افرادی که به عفونت مزمن HCV مبتلا می شوند، عفونت اغلب تشخیص داده نمی شود، زیرا تا دهها سال پس از عفونت بدون علامت باقی می ماند و علائم ثانویه به آسیب جدی کبدی ایجاد میشود.