نام آزمایش
T4
T4
مورد استفاده
آزمایش T4 برای تشخیص اختلالات تیروئیدی مورد استفاده قرار میگیرد. تیروکسین (T4) نوعی هورمون تیروئیدی است و این آزمایش میزان هورمون تیروکسین در خون را اندازه میگیرد. برخی از بیماریهای تیروئیدی به علت میزان کم تیروکسین و برخی دیگر به دلیل زیاد بودن این هورمون در بدن هستند.
نام های مشابه
نامهای دیگر این آزمایش، آزمایش توتال T4، آزمایش تیروکسین کل، تست غلظت کل T4 و غربالگری تیروکسین هست
آزمایش T4 برای تشخیص اختلالات تیروئیدی مورد استفاده قرار میگیرد. تیروکسین (T4) نوعی هورمون تیروئیدی است و این آزمایش میزان هورمون تیروکسین در خون را اندازه میگیرد. برخی از بیماریهای تیروئیدی به علت میزان کم تیروکسین و برخی دیگر به دلیل زیاد بودن این هورمون در بدن هستند.
نام های مشابه
نامهای دیگر این آزمایش، آزمایش توتال T4، آزمایش تیروکسین کل، تست غلظت کل T4 و غربالگری تیروکسین هست
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
خون مورد نیاز برای آزمایش توتال T4 و یا هر آزمایش تیروئید دیگری، در هر بازه زمانی از روز میتواند گرفته شود. قبل از این آزمایشها نیازی به ناشتا بودن وجود ندارد.
خون مورد نیاز برای آزمایش توتال T4 و یا هر آزمایش تیروئید دیگری، در هر بازه زمانی از روز میتواند گرفته شود. قبل از این آزمایشها نیازی به ناشتا بودن وجود ندارد.
اطلاعات بالینی
تیروئید غدهای در جلوی گلو است که وظیفه تولید هورمون را بر عهده داشته و عملکردهای مهمی مثل انرژی، وزن، دمای بدن، و خلق و خو را تنظیم میکند. T4 به صورتهای مختلفی در بدن کار میکند. یک فرم آن، با اتصال به پروتئین ویژه عملکردهای ویژهای را انجام میدهد و فرم دیگر وظایف دیگری را بر عهده میگیرد. آزمایش توتال T4 سطح کل این هورمون را بررسی میکند که شامل هر دو فرم T4 آزاد، فرمی که به پروتئین متصل نیست و فرم متصل به پروتئین است. سطح کل T4 به پروتئین اتصالی موجود در خون بستگی دارد و مقدار این پروتئین از بسیاری از بیماریهای غیرتیروئیدی تاثیر میپذیرد. در نتیجه، اندازهگیری کل T4 ممکن است به صورت دقیق بیماری تیروئیدی را تشخیص ندهد. به همین دلیل، آزمایش تیروکسین آزاد که تنها T4 فعال و متصل نشده به پرتئین در خون را اندازه میگیرد، به عنوان آزمایش برتر محسوب میشود و تا حد زیادی در پزشکی بالینی جایگزین شدهاست. ممکن است پزشک در صورت مشاهده علائمی مربوط به کمکاری تیروئید و یا پرکاری تیروئید به ویژه در صورت وجود فاکتورهای خطرسازی مانند خانم بودن، سن بالای ۶۰ سال و یا وجود سابقه خانوادگی
تفسیر
در بزرگسالان، دامنه طبیعی T4 آزاد بین ۹/۰ و ۴/۲ نانوگرم در هر دسیلیتر است. T4 کل بسته به دامنه سنی، متغیر است. مقادیر غیرطبیعی بالا T4 نشاندهنده پرکاری تیروئید، تیروئیدیت و یا گواتر است. همچنین ممکن است برای اطمینان آزمایشهای بیشتری برای سنجش بیماری گریوز انجام گیرد. مقادیر غیرطبیعی کم T4 نشانهای از کمکاری تیروئید، مشکلی در غده هیپوفیز، سوءتغذیه، کمبود ید و یا بیماریهای دیگر است. در این حالت ممکن است آزمایشهای دیگری برای بررسی حضور بیماری هاشیموتو انجام گیرد. با این حال تنها مقادیر غیرطبیعی T4 برای تشخیص کافی نیستند. پزشک این مقادیر را با مقادیر هورمونهای T3 و TSH بررسی میکند. بعد از آزمایش، برای تفسیر نتایج آزمایش به پزشک مراجعه کرده و در مورد تکرار و یا عدم تکرار آزمایش با او مشورت کنید. در صورتی که بیماری تیروئیدی در شما تشخیص داده شد، حالا زمان مناسبی برای انتخاب گزینه درمانی مناسب برای شماست.
احتیاط ها
رایجترین خطراتی که افراد هنگام آزمایشهای خون با آن مواجه میشوند، کمی درد و یا کبودی خفیف بعد از آن است که در مدت زمان کوتاهی از بین میرود. برخی افراد به ویژه افرادی که از آمپول میترسند، شاهد سرگیجه، حالت تهوع و وزوز کردن گوشها میشوند. در این صورت بهتر است به یکی از کارکنان آزمایشگاه اطلاع دهید. بیشتر کارکنان و آزمایشگاهها برای مقابله با این واکنشها مجهز هستند که معمولا مدتی دراز کشیدن و نوشیدن آب بسیار موثر خواهد بود. در صورتی که سابقه واکنشهای این چنین دارید، بهتر است از کسی برای رفتن به خانه بعد از آزمایشگاه کمک بگیرید. در صورتی که در هنگام خونگیری دچار واکنشهای بدی میشوید و یا در صورت وجود مشکلات خونریزی، مصرف داروهای رقیقکننده خون و یا احتمال آسیب و پاره شدن پوستتان، حتما به پرستار و یا کارشناس نمونهگیر اطلاع دهید. آنها باید بتوانند احتمال بروز این خطرات را کاهش دهند.
تیروئید غدهای در جلوی گلو است که وظیفه تولید هورمون را بر عهده داشته و عملکردهای مهمی مثل انرژی، وزن، دمای بدن، و خلق و خو را تنظیم میکند. T4 به صورتهای مختلفی در بدن کار میکند. یک فرم آن، با اتصال به پروتئین ویژه عملکردهای ویژهای را انجام میدهد و فرم دیگر وظایف دیگری را بر عهده میگیرد. آزمایش توتال T4 سطح کل این هورمون را بررسی میکند که شامل هر دو فرم T4 آزاد، فرمی که به پروتئین متصل نیست و فرم متصل به پروتئین است. سطح کل T4 به پروتئین اتصالی موجود در خون بستگی دارد و مقدار این پروتئین از بسیاری از بیماریهای غیرتیروئیدی تاثیر میپذیرد. در نتیجه، اندازهگیری کل T4 ممکن است به صورت دقیق بیماری تیروئیدی را تشخیص ندهد. به همین دلیل، آزمایش تیروکسین آزاد که تنها T4 فعال و متصل نشده به پرتئین در خون را اندازه میگیرد، به عنوان آزمایش برتر محسوب میشود و تا حد زیادی در پزشکی بالینی جایگزین شدهاست. ممکن است پزشک در صورت مشاهده علائمی مربوط به کمکاری تیروئید و یا پرکاری تیروئید به ویژه در صورت وجود فاکتورهای خطرسازی مانند خانم بودن، سن بالای ۶۰ سال و یا وجود سابقه خانوادگی
تفسیر
در بزرگسالان، دامنه طبیعی T4 آزاد بین ۹/۰ و ۴/۲ نانوگرم در هر دسیلیتر است. T4 کل بسته به دامنه سنی، متغیر است. مقادیر غیرطبیعی بالا T4 نشاندهنده پرکاری تیروئید، تیروئیدیت و یا گواتر است. همچنین ممکن است برای اطمینان آزمایشهای بیشتری برای سنجش بیماری گریوز انجام گیرد. مقادیر غیرطبیعی کم T4 نشانهای از کمکاری تیروئید، مشکلی در غده هیپوفیز، سوءتغذیه، کمبود ید و یا بیماریهای دیگر است. در این حالت ممکن است آزمایشهای دیگری برای بررسی حضور بیماری هاشیموتو انجام گیرد. با این حال تنها مقادیر غیرطبیعی T4 برای تشخیص کافی نیستند. پزشک این مقادیر را با مقادیر هورمونهای T3 و TSH بررسی میکند. بعد از آزمایش، برای تفسیر نتایج آزمایش به پزشک مراجعه کرده و در مورد تکرار و یا عدم تکرار آزمایش با او مشورت کنید. در صورتی که بیماری تیروئیدی در شما تشخیص داده شد، حالا زمان مناسبی برای انتخاب گزینه درمانی مناسب برای شماست.
احتیاط ها
رایجترین خطراتی که افراد هنگام آزمایشهای خون با آن مواجه میشوند، کمی درد و یا کبودی خفیف بعد از آن است که در مدت زمان کوتاهی از بین میرود. برخی افراد به ویژه افرادی که از آمپول میترسند، شاهد سرگیجه، حالت تهوع و وزوز کردن گوشها میشوند. در این صورت بهتر است به یکی از کارکنان آزمایشگاه اطلاع دهید. بیشتر کارکنان و آزمایشگاهها برای مقابله با این واکنشها مجهز هستند که معمولا مدتی دراز کشیدن و نوشیدن آب بسیار موثر خواهد بود. در صورتی که سابقه واکنشهای این چنین دارید، بهتر است از کسی برای رفتن به خانه بعد از آزمایشگاه کمک بگیرید. در صورتی که در هنگام خونگیری دچار واکنشهای بدی میشوید و یا در صورت وجود مشکلات خونریزی، مصرف داروهای رقیقکننده خون و یا احتمال آسیب و پاره شدن پوستتان، حتما به پرستار و یا کارشناس نمونهگیر اطلاع دهید. آنها باید بتوانند احتمال بروز این خطرات را کاهش دهند.