سیستم ایمنی بدن در حالت سلامت پروتئین هایی می سازد تحت عنوان آنتی بادی که این پروتئین ها بدن را برضد عوامل بیگانه و خارجی که تحت عنوان آنتی ژن شناخته می شوند، محافظت می کند، اما در برخی از شرایط سیستم ایمنی فرد، سلول های بدن همان فرد را به عنوان آنتی ژن و بیگانه شناخته و بر ضد آنها آنتی بادی می سازد، بنابراین سیستم ایمنی به سلول های خودی حمله می کند. این شرایط ایجاد کننده بیماری های اتوایمیون و یا خود ایمن هستند که اغلب در طول زندگی فرد با او همراه بوده و تنها با داروها می توان آنها را کنترل و سیر پیشرفت بیماری را کندتر نمود. از جمله بیماری های اتوایمیون می توان بیماری لوپوس، آرتریت روماتوئید، ام اس، دیابت تیپ ۱ و مانند اینها را نام برد.
علت بروز بیماری لوپوس چیست؟
لوپوس یکی از بیماری های اتوایمیون است که قسمتهای مختلف بدن را از جمله پوست، قلب، کلیه، خون، مفاصل، ریه ها و مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابر این این بیماری یک بیماری سیستمیک بوده و عوارض خود را در اغلب بخشهای بدن نشان می دهد. البته این بیماری در اغلب افراد یک بیماری خفیف بوده و ارگان های کمی را درگیر می کند و بنابراین تهدید کننده زندگی بیمار نیست، ولی در برخی از بیماران این بیماری بسیار شدید بوده و می تواند زندگی بیمار را تهدید کند. شیوع این بیماری در زنان بیشتر بوده و سن درگیری اغلب در محدوده ۴۵-۱۵ سالگی است.
علت دقیق بروز بیماری لوپوس هنوز بهطور کامل مشخص نیست، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و هورمونی در ایجاد این بیماری نقش دارند. برخی از عواملی که میتوانند باعث تحریک لوپوس شوند عبارتند از:
عوامل ژنتیکی
اگر فردی در خانوادهاش سابقه بیماریهای خودایمنی وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به لوپوس بیشتر است.
تغییرات هورمونی
هورمونهای زنانه، به ویژه استروژن، ممکن است در بروز لوپوس تاثیرگذار باشند، به همین دلیل این بیماری بیشتر در زنان شایع است.
عوامل محیطی
عواملی مانند نور خورشید، عفونتها و برخی داروها ممکن است باعث تحریک یا تشدید لوپوس شوند.
سیستم ایمنی ضعیف
در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول ها و بافت های سالم حمله می کند، که این باعث التهاب و آسیب به ارگان ها میشود.
این عوامل به طور مشترک میتوانند موجب بروز و پیشرفت بیماری لوپوس شوند.
لوپوس یکی از بیماری های اتوایمیون است که قسمتهای مختلف بدن را از جمله پوست، قلب، کلیه، خون، مفاصل، ریه ها و مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابر این این بیماری یک بیماری سیستمیک بوده و عوارض خود را در اغلب بخشهای بدن نشان می دهد. البته این بیماری در اغلب افراد یک بیماری خفیف بوده و ارگان های کمی را درگیر می کند و بنابراین تهدید کننده زندگی بیمار نیست، ولی در برخی از بیماران این بیماری بسیار شدید بوده و می تواند زندگی بیمار را تهدید کند. شیوع این بیماری در زنان بیشتر بوده و سن درگیری اغلب در محدوده ۴۵-۱۵ سالگی است
علائم بیماری لوپوس
علائم بیماری لوپوس بسیار متنوع است و در افراد مختلف علائم متفاوتی دارد. از شایع ترین علائم آن می توان به خستگی، علائم پوستی به شكل ضایعه های قرمز رنگ پروانه ای شكل روی گونه ها و بینی، حساسیت به نور آفتاب، زخم های دهانی، ریزش مو، تورم مفاصل، درد قفسه سینه و كم خونی اشاره كرد. تورم و به دنبال آن درد در ناحیه درگیر ازعلائم شایع در این بیماری است.
نحوه تشخیص لوپوس
در حال حاضر برای این بیماری معالجه قطعی وجود ندارد، ولی در صورت تشخیص بیماری در مراحل اولیه و استفاده از روش های درمانی مناسب می توان این بیماری را به خوبی کنترل نمود و از شدت علائم در فرد کم کرد و همچنین از پیشرفت بیماری و بروز عواقب بد آن جلوگیری نمود، بنابراین تشخیص به موقع بیماری بسیار مهم و حیاتی است.
بررسی علائم بالینی
در سیر تشخیص بیماری در مرحله اول بررسی بیمار از نظر علائم بالینی و شک به این بیماری است. علائم متفاوت در افراد مختلف است، ولی علائم بارز و مهمی که پزشک را به سمت این بیماری سوق می دهد شامل لکه های قرمز پروانه ای شکل روی بینی و صورت، زخم های دهانی و ریزش مو، التهاب مفاصل و قرمزی همراه با درد، ناراحتی کلیه به همراه تست های غیر نرمال آنالیز ادرار که بیانگر بیماری کلیوی باشند، التهاب در آستر مخاط ریه، پریکاردیت و پریتونیت، آنمی همولیتیک، لکوپنی و ترومبوسیتوپنی، تشنج، جنون و سایر ناهنجاری های سیستم عصبی است.